Translate This Page

Astrid Kraak

Hoi, ik ben Astrid en ik wil graag met je delen wat God voor mij betekent en hoe Hij mijn leven ten goede heeft veranderd.

Ik ben opgegroeid in een gebroken gezin en wist niet wat “een thuis” betekende. Onveiligheid, angst, verdriet, onzekerheid en eenzaamheid zijn woorden die mijn kindertijd en jeugd kenmerken.

Al voor mijn 10e jaar had ik last van ernstige depressies en angsten en ontwikkelde ik een eetstoornis. Op school werd ik jaren gepest, ik had geen vrienden. Na de middelbare school ben ik gaan studeren. Maar ondanks dat ik vrienden had, leuke dingen deed en m’n diploma haalde, bleven pijn en eenzaamheid aan mij knagen, voelde ik me minderwaardig, vond ik nergens rust.

Op mijn 26e werd ik zo depressief dat ik geen kracht meer kon vinden om eruit te komen. Ik wilde een eind aan mijn leven maken, zodat ik eindelijk rust zou hebben, bevrijd zou zijn van ondraaglijke pijn en eenzaamheid.

Ik werd opgenomen in een psychiatrische instelling waar ik toch weer wat hoop kreeg. Psychiaters en therapeuten vertelden me dat ze me konden helpen mijn jeugd te verwerken, een plek te geven, en mijn leven weer op de rit te krijgen.16 jaar lang heb ik gevochten voor een beter leven. Jarenlang binnen de muren van verschillende psychiatrische ziekenhuizen en soms als ik een beetje opknapte had ik een eigen plek.  Maar telkens opnieuw kwamen de depressies terug, werd ik gekweld door angsten die me in alles belemmerden. Naast reguliere therapie ben ik ook al die jaren bij verschillende alternatieve therapeuten geweest (homeopaten, helderzienden etc.) Niks bracht blijvende verbetering.

 Na 16 jaar vechten was ik zo moe en de hoop op een beter leven kwijt dat ik besloot dat ik euthanasie wilde. Rust. Vrede.  Op dat moment kwam ik iemand tegen die mij over Jezus vertelde. Over God, die voor het leven van elk mens een persoonlijk plan zou hebben.  Diep in mijn hart wist ik dat wat mij verteld werd waar was, maar tegelijk kon ik het eigenlijk niet geloven. Ik besloot dat ik het nog één keer zou proberen. Samen met God. Als dit ook op niets zou uitlopen kon ik alsnog een eind aan mijn leven maken.

Ik verhuisde naar een Christelijke therapeutische woonboerderij waar nog een paar andere mensen woonden die ook hulp nodig hadden.  Hier leerde ik bidden, Bijbel lezen. We kregen Bijbelstudie en individuele gesprekken. Maar misschien nóg belangrijker; ik kwam erachter dat God werkelijk van mij houdt. Dat ik voor Hem waardevol ben en ik leerde op Hem te vertrouwen, mijn hoop op Hem te vestigen.  Mijn twijfel begon te verdwijnen en voor het eerst in mijn leven had ik rust en vrede in mij hart. Ook de pijn die ik had over mijn verleden begon te verdwijnen.                          Wat een prachtig wonder!

Ik besloot mijn leven in Zijn hand te leggen, vergeving voor mijn zonden te vragen en mijn hart open te stellen voor Jezus Christus. Ik kwam tot bekering. De beste beslissing die ik ooit genomen heb. God leerde mij te vergeven, mijn verleden werkelijk achter me te laten en me te richten op de toekomst. Te leven met en voor Hem.  Iets wat ik zonder God nooit had gekund. Hij heeft letterlijk en figuurlijk mijn leven gered!

 Dank U Heer, voor dit geschenk en dank U dat ik dit mag delen en door geven.

 Astrid