Translate This Page
Nathalie
Ruim 13 jaar geleden kwam ik op een punt dat ik een bekeringskeus maakte voor Jezus Christus.
Maar dat moment was nooit aangebroken als iemand
mij niet verteld had over de liefde & de genade van Jezus. Ik groeide op als een kind dat weinig/geen
liefde kreeg in haar leven. Mijn ouders waren gescheiden toen ik 2 was , en
mijn moeder hertrouwde toen ik 4 jaar oud was. Wat ik mij herinner vanaf mijn 4de levensjaar,
is dat mensen om mij heen, juist hun die mij lief moesten hebben, steeds bezig
waren met het bedenken van waar kunnen we haar naartoe brengen. Ik was toen pas 4 jaar oud en begreep de hele
situatie om mij heen totaal niet. ik was zoals ieder kind afhankelijk van de
beslissingen van anderen. Ik was ook niet in staat er iets tegenin te
brengen.
Op een dag belandde ik in een pleeggezin op 4
jarige leeftijd. En vanaf dat moment begon het reizen in mijn leven. Ik kan een lang verhaal kort maken door te
vertellen dat ik de jaren die daarop volgde heel wat woonplaatsen gekend
heb.
Ik verhuisde in mijn leven 33 keer! Telkens werd ik weer afgewezen door mijn ouders en anderen. Niemand wist raad met mij en ik ging van hot naar her. Niemand was in staat mij te geven wat ik nodig had. Het enige wat stabiel was in mijn leven was, dat niks stabiel bleef!
Toen ik eenmaal 15 jaar oud was ben ik
zelfstandig gaan wonen. Dat ging natuurlijk helemaal verkeerd want ik had geen
enkel verantwoordelijkheid
Ik stortte mij in een wereld van relatie’s,
drugs & misdaad. Ik had verkeerde vrienden, en samen leken we sterk…We
against the world. Jaren slenterde ik over de straten zonder eten,
geld of woonplaats. Het was een tijd van overleven….
Maar al gauw gleed mijn leven dieper en dieper de afgrond in. Ik had totaal geen grond om op te staan. Ik leed aan Psychische stornissen, was agressief en totaal verward. Meerdere malen werd ik opgenomen in Parnasia of inrichtingen, en zelfs daar hadden ze geen antwoord voor mij. WAAROM? Wat moet ik doen, en waar moet ik heen was mijn levensvraag…….. Maar er was niemand die mij kon helpen. Zelfmoord leek mijn laatste uitweg, maar diep van binnen wilde ik leven. Totdat er op een dag iets wonderbaarlijks gebeurde!
Iemand vertelde mij dat er hoop was, en dat Jezus Christus voor mijn zonde was gestorven aan het kruis. Ik woonde een kerkdienst bij, en kwam die dag tot bekering.
6 Oktober 2000
Ik stond op na dat gebed en kon me niet bedenken wat mij te wachten stond. 3 dagen na mijn bekering werd ik wakker zoals gewoonlijk, alleen dit keer zonder het verlangen een sigaret op te steken. En reken maar dat ik veel rookte. Bijna 3 pakjes per dag!!!! Ik was totaal vrij gezet van deze verslaving.
Maar dat was het 1ste wonder dat God deed, de jaren die daarop volgde zijn voor mij een onvergetelijk iets. God heeft mij getoond dat Hij de levende God is, die werkelijk in staat is een verwoest leven te nemen en het weer heel te maken. Ik ben daar een levende getuigenis van. God heeft zoveel veranderd van binnen, dat kon geen Psychiater of instantie ooit doen. Ik kon mijn ouders & anderen oprecht vergeven voor alles wat ze hebben gedaan, en hun lief hebben.
Maar bovenal kon ik ook mijzelf vergeven en lief hebben….. Ik voelde geen haat meer. Ik voelde me vrij….
Dat kan alleen als de ware liefde van Jezus in je hart is uitgestort. Want ik droeg veel boosheid, pijn en verdriet met mij mee van al die jaren afwijzing en verraad. Ik ervaarde een ware blijdschap die ik mijn leven nooit gekend had. Alle pijn, haat, bitterheid en woede werd omgezet in liefde. Eindelijk vond ik na 26 jaar gezocht te hebben mijn Vader & mijn thuis.
God is als een Vader. Hij zal je niet verraden of in de steek laten.