Translate This Page

Samantha

Hallo, Mijn naam is Samantha, ik ben 17 jaar en ik ben vanaf jongs af aan opgegroeid met mijn ouders in de kerk in Zwolle. Ik heb het altijd leuk gevonden de liedjes en de kerkdiensten enz. Vanaf dat ik naar de middelbare school ging werd mijn leven totaal anders. Ik kwam voor mijn gevoel in een leuke klas terecht maar achteraf gezien kan ik zeggen: de vriendinnen daar zijn niet mijn echte vrienden geweest. In de Kerstvakantie gebeurde er iets waarna ik veel gepest werd op school. Het begon met een meisje waar ik een probleem mee kreeg, waarna de rest er zich ook mee ging bemoeien. De klas werd tegenover mij steeds erger en later ging het de hele school door en ben ik door veel mensen afgewezen. Omdat ik gelovig was ging ik ervoor
bidden, dat ik een nieuwe klas zou mogen krijgen of in ieder geval een nieuwe vriendin. Dat jaar daarna kreeg ik gewoon dezelfde klas en dat maakte mij ontzettend boos. Ik kreeg wel 2 nieuwe mensen in de klas maar die waren gothic. Ik dacht: God stuurt toch niet voor mij 2 gothics in de klas? Ik ging in die periode wel met hen om, maar het bracht mij daardoor wel in een hele andere sfeer. Ik begon zelf meer zwarte kleding te dragen en mijn make-up werd zwaar depri. Ik had geen zin meer in het leven en kreeg vaak zelfmoord gedachten en ik begon mezelf te snijden.
Zelfmoord was namelijk iets te erg om dat te durven. Roken was ook een van de dingen die maar bleef zitten vooral als ik het moeilijk had en chagerijnig was ging ik nog veel meer roken.

Op een dag ging ik mee naar Alphen aan de Rijn met het tienerkoor De “Young Jesus People”. Daar ben ik tot bekering gekomen bij iemand die zelf ook mee was gegaan om het koor te ondersteunen. Ik kan die dag nog herinneren als de dag van gisteren: 24 mei 2008. Ik weet dat ik er eerst echt tegenop zag omdat ik geloofde dat God er misschien toch wel was maar niet voor iedereen. Ik bleef maar “nee” zeggen, maar uiteindelijk dacht ik: Ik geef God toch nog een kans. Ik ben toen op straat tot bekering gekomen. Ik had totaal niet verwacht dat er zo’n vreugde kon ervaren. Ik was op dat moment al snel aan het veranderen. Na die tijd ben ik altijd wel bekeerd geweest en geloofde ik ook in wonderen van God maar ik ging toch wel met mijn ups en downs de wereld door. Ik ben wel blij dat ik op school ben blijven zitten en een niveau naar beneden ging. Daardoor ging ik namelijk naar een nieuwe school. Ik wou daar opnieuw beginnen. Maar de school waar ik op kwam zat vol met rokers en als je niet rookte had je echt het gevoel dat je er niet bij hoorde. De mensen die namelijk in de aula zaten waren “nerds” en daar wou ik niet bij zitten, zo erg was ik nog wel. Nu heb ik daar spijt van omdat het mij zoveel beter had gedaan. Want doordat niemand wist dat ik bekeerd was (ook omdat ik het niet durfde te vertellen omdat ze mij daar door ook op de vorige school hadden gepest),  deed ik ook gewoon wat de rest deed zodat het ook niet zou opvallen dat er wat anders aan mij was. Maar daardoor ging ik er wel half in zitten. Bekeerd maar ook weer niet. Ik wou sommige dingen ook namelijk gewoon nog proberen zoals drinken,  Gelukkig was ik gelijk dronken geworden waardoor dat gelijk de laatste keer was.
God zij dank. Ik denk dat God dat wel met opzet heeft toegelaten. En na een joint ben ik achteraf ook blij dat ik vette koppijn kreeg. Dat heeft mij laten zien dat ik dat dus ook niet wou en dat het een zegen is van God om die dingen niet te hoeven doen!

Na nog wat problemen later was mijn relatie met God eigenlijk weer afgezwakt.
Ik wou niet meer naar de kerk en roken was voor mij dood normaal geworden. Maar na iets wat gebeurde was ik weer helemaal blij en wou ik opnieuw met God beginnen.
Ik heb wel weer opnieuw een keuze voor God gemaakt in de kerk, en heb vergeving gevraagd voor mijn zonden en sinds die tijd kan ik zeggen dat ik geen behoefte meer heb om me te snijden, of te roken of te drinken. Ik ben blij dat ik Jezus heb leren kennen, hij doet namelijk zoveel dingen in mijn nieuwe leven!